ข้อมูลทั่วไป

ประวัติความเป็นมาของ ASEAN

อาเซียน(ASEAN) ย่อมาจาก Association of SouthEast Asian Nations หรือ สมาคมประชาชาติแห่งเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นองค์กรระดับภูมิภาค ก่อตั้งขึ้นโดย 5 ประเทศ คือ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย โดยร่วมกันจัดทำปฏิญญาอาเซียน ชื่อว่า ปฏิญญากรุงเทพฯ ลงนามที่ประเทศไทย เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510

ปัจจุบันสมาชิกอาเซียนมี 10 ประเทศ มีเป้าหมายว่าจะเข้าสู่ความเป็นประชาคมอาเซียน
8 สิงหาคม พ.ศ. 2510 : ไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และสิงคโปร์ ร่วมก่อตั้งอาเซียน
7 มกราคม พ.ศ 2527 : บรูไนเข้าร่วมเป็นสมาชิก
28 กรกฎาคม พ.ศ 2538 : เวียดนามเข้าร่วมเป็นสมาชิก
23 กรกฎาคม พ.ศ 2540 : ลาวและเมียนมาร์(พม่า) เข้าร่วมเป็นสมาชิก
9 เมษายน พ.ศ 2542 : กัมพูชา เข้าร่วมเป็นสมาชิก

รู้จักกับ อาเซียน+3 และ อาเซียน+6

อาเซียน+3 และ อาเซียน+6 : ความร่วมมืออย่างเป็นทางการในด้านต่างๆ โดยเฉพาะด้านเศรษฐกิจและการค้าระหว่างกลุ่มอาเซียนกับประเทศคู่เจรจา ทำให้กลุ่มประเทศอาเซียนมีตลาดใหญ่ขึ้นตามลำดับ
โดย +3 คือ จีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น
และ +6 คือ จีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อินเดีย

กรอบปฏิบัติอาเซียน เรียกว่า กฎบัตรอาเซียน (ASEAN Charter) เริ่มใช้เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2551 เป็นเอกสารมีรายละเอียดระบุโครงสร้างองค์กรและหลักปฏิบัติร่วมกันเพื่อให้การดำเนินงานเป็นไปตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ รวมทั้งเรื่องการสร้างประชาคมอาเซียน

ประชาคมอาเซียน จัดตั้งขึ้นเพื่อให้ประเทศสมาชิกมีความอันหนึ่งอันเดียวกัน มีความพร้อมในทุกด้าน มีความสามารถในการแข่งขันสูง โดยมีประชาชนเป็นศูนย์กลาง ผู้นำอาเซียนตกลงกันว่าจะสร้างประชาคมให้สำเร็จในปี พ.ศ. 2558 ประกอบด้วย

1. ประชาคมการเมืองและความมั่นคงอาเซียน (APSC : ASEAN Political and Security Community)
2. ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC : ASEAN Economic Community)
3. ประชาคมสังคมและวัฒนธรรม (ASCC : ASEAN Socio-Cultural Community)